Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Όπως σου γράφω για κάθε σημαντικό γεγονός της ζωής μου έτσι κι τώρα σου γράφω για τον πόλεμο εναντίον της Σπάρτης. Ύστερα από τη ναυμαχία στις Αργινούσες όπου νικήσαμε και τον πνιγμό του ναυάρχου Καλλικρατίδα, οι Σπαρτιάτες διόρισαν ναύαρχο τον Άρακο αλλά στη πραγματικότητα κουμάντο έκανε ο Λύσανδρος ο οποίος ήταν υποναύαρχος. Ο ιχυρότατος στόλος μας έχει ως ορμητήριο τη Σάμο κι από εκεί λεηλατούμε τη χώρα του βασιλιά της Περσίας που ενίσχυε με χρήματα τους μισητούς Σπαρτιάτες. Εμείς πλέαμε εναντίον της Χίου και της Εφέσου που ήταν αγκυροβόλια των Λακεδαιμονίων κι ετοιμάζονται να συνάψουν ναυμαχία. Επίσης εκλέξαμε τρείς νέους στρατηγούς τον Τηδέα, το Μένανδρο και τον Κηφισόδοτο.
Ακολουθούσαμε συνεχώς τον Λύσανδρο από κοντά, πλέαμε στο ανοιχτό πέλαγος γιατί τα παράλια της Μ.Ασίας δεν έτρεφαν φιλική διάθεση προς εμάς! Έπειτα πλεύσαμε από τη Χίο με 180 πλοία προς τον Ελλήσποντο κι αγκυροβολήσαμε στην αρχή στον Ελαιούντα. Όταν μάθαμε ότι καταλήφθηκε η Λάμψακος, πλεύσαμε προς τη Σηστό και μετά στους Αιγός ποταμούς. Ο στόλος μας βρισκόταν απέναντι από τον στόλο των Σπαρτιατών, σε μικρή απόσταση μεταξύ μας, όπως ανέφερα παραπάνω ήμασταν αγκυροβολημένοι στους Αιγός ποταμούς ενώ οι εχθροί μας ήταν στη Λάμψακο. Την επόμενη μέρα, με την ανατολή του ήλιου παραταχθήκαμε στον όρμο του λιμανιού σε μια γραμμή για ναυμαχία. Όλοι ήξεραν ότι ο στόλος μας ήταν ισχυρότερος από του Λύσανδρου ο οποίος απέφευγε να έρθει σε σύγκρουση με εμάς. Αφού είχε περάσει η ώρα κι βλέπαμε ότι ο Λύσανδρος δεν έπλεε εναντίον μας επιστρέψαμε στους Αιγός ποταμούς.
Όταν ξεκουραζόμασταν μια σκέψη δεν με άφηνε να ηρεμήσω, η σκέψη αυτή ήταν γιατί ο Λύσανδρος δεν έπλευσε εναντίον μας; Μήπως μας φοβόταν; Ξαφνικά ο Αλκιβιάδης εμφανίστηκε για άλλη μία φορά μπροστά μας κι μας είπε ότι πρέπει να πάμε στη Σηστό κοντά σε λιμάνι και σε πόλη κι να μην απομακρυνόμαστε απ' τα πλοία μας πηγαίνοντας μακριά για αναζήτηση τροφίμων, όμως πώς να εμπιστευτούμε αυτόν τον άνθρωπο ο οποίος είναι τόσο διπρόσωπος και κακός; Γι αυτό και τον διώξαμε κι δε δεχτήκαμε τη συμβουλή του!
Παρ' όλα αυτά επί 5 ημέρες προκαλούσαμε σε ναυμαχία το Λύσανδρο όμως αυτός μας απέφευγε κι όλοι μας υποθέσαμε ότι μας φοβάται καθώς ήμασταν ισχυρότεροι απ' αυτούς! Όπως κάθε μέρα διασκορπιστήκαμε στη ξηρά για αναζήτηση τροφίμων και δεν περιμέναμε κάποια εχθρική κίνηση από το Λύσανδρο...Όμως μας κορόιδεψε! Ξαφνικά έπλευσε εναντίον μας αλλά εμείς ήμασταν διασκορπισμένοι. Ο Κόνωνας απελπισμένος προσπαθούσε να μας "μαζέψει", μέσα στη σύγχυση που επικρατούσε απ' την αιφνιδιαστική επίθεση των Σπαρτιατών μερικά από τα πλοία μας βρέθηκαν με μια σειρά κωπηλατών άλλα με 2 κι άλλα εντελώς άδεια! Δυστυχώς από τα 180 πλοία μας σώθηκαν κι ανοίχτηκαν στο πέλαγος μόνο 9, το πλοίο του Κόνωνα άλλα 7 καθώς και η Πάραλος, το ιερό μας πλοίο. Όλα τα άλλα τα κατέλαβε ο Λύσανδρος ο οποίος συγκέντρωσε και τους περισσότερους άντρες μας που είχαν βγει στη ξηρά, ευτυχώς εγώ όπως και μερικοί άλλοι καταφύγαμε στα Μακρά τείχη της Σηστού. Το μάθημα που πήραμε απ' αυτή την ήττα μας είναι ότι ποτέ δεν πρέπει να υποτιμάμε τον εχθρό! Φερθήκαμε σαν παιδιά κι δεν δώσαμε προσοχή εκεί που έπρεπε κι γι' αυτό χάσαμε συντριπτικά, για εμάς που σωθήκαμε ήταν ένα πολύ καλό μάθημα ζωής!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου